یارم به یک لا پیرهن، خوابیده زیر نسترن - فریدون مشیری

یارم به یک لا پیرهن، خوابیده زیر نسترن
ترسم که بوی نسترن، مست است و هوشیارش کند

پیراهنی از برگ گل، از بهر یارم دوختم
از بس لطیف است آن بدن، ترسم که آزارش کند

ای آفتاب آهسته نِه، پا در حریم یار من! 

تو کیستی که من اینگونه بی تو بی تابم - فریدون مشیری

تو کیستی؟! که من اینگونه بی تو بی تابم

شب از هجوم خیالت نمی برد خوابم

 تو چیستی؟! که من از موج هر تبسم تو

 به سان قایق سرگشته، روی گردابم! 

تو در کدام سحر، بر کدام اسب سپید؟   

گلچهره مپرس - فریدون مشیری

گلچهره مپرس

آن نغمه سرا از تو چرا جدا شد

گلچهره مپرس

پروانه ی تو بی تو کجا رها شد

مپرس ..!

مپرس...!

مرنجان دلــت را

رها کن غمت را رها کن

مخور غم مخور غم نـــگارا

گلچهره مپرس

آن نغمه سرا از تو چرا جدا شد... 

---

 مپرس ...!

مپرس ...!

فریدون مشیری

بگذار سر به سینه ی من تا که بشنوی - فریدون مشیری

بگذار سر به سینه ی من تا که بشنوی

آهنگِ اشتیاقِ دلی دردمند را

شاید که بیش از این نپسندی به کار عشق

آزار این رمیده ی سر در کمند را

بگذار سر به سینه ی من تا بگویمت 

باران، بوی سبزه، بوی خاک - فریدون مشیری

بوی باران، بوی سبزه، بوی خاک
شاخه‌های شسته، باران خورده، پاک
آســمـان آبـی و  ابـر ســپید
برگ‌های سبز بید
عطـر نرگـس، رقـص بـاد
نغمه ی شوق پرستوهای شاد
خلـوت گـرم کبوترهای مسـت
نرم نرمک می‌رسد اینـک بهار
خوش به حال روزگار ...
خوش به حال چشمه‌ها و دشت‌ها
خـوش به حال دانـه‌ها و سـبزه‌ها
خـوش به حال غنچـه‌های نیمـه‌باز
خوش به حال دختر میخک که می‌خندد به ناز
خوش به حال جام لبریز از شراب
خوش به حال آفتاب ...

ای دل من! گرچه در این روزگار