غزلی زیبا از مولانا:
یک پند ز من بشنو خواهی نشوی رسوا
من خمره‌ی افیونم، زنهار سرم مگشا!
آتش به من اندرزن، آتش چه زند با من؟!
کاندر فلک افکندم، صد آتش و صد غوغا
گر چرخ همه سر شد، ور خاک همه پا شد
نی سر بهلم آن را، نی پا بهلم این را
یا صافیه الخمر فی آنیه المولی
اسکر نفرا لدا و السکر بنا اولی
مولانا
نظرات
ارسال یک نظر