زندگی؛ شعری‌ست ناب، چون سروده های عاشقانه‌ی سعدی و غزلیات دلنشین مولانا

صفحه شعر و ادبیات، برگزیده ناب ترین شعرهای شعرای ایرانی

زندگی؛ شعری‌ست ناب، چون سروده های عاشقانه‌ی سعدی و غزلیات دلنشین مولانا

صفحه شعر و ادبیات، برگزیده ناب ترین شعرهای شعرای ایرانی

جدیدترین یادداشت‌ها

همه

دل هر که صید کردی نکشد سر از کمندت تو امیر ملک حسنی؛ شعر زیبای سعدی شیرازی: دل هر که صید کردی نکشد سر از کمندت نه دگر امید دارد که رها شود ز بندت به خدا...
تو نه مثل آفتابی، که حضور و غیبت افتد شعر همه عمر برندارم، سر از این خمار مستی؛ سعدی همه عمر برندارم، سر از این خمار مستی که هنوز من نبودم، که تو در دلم...
من آینه‌ی طلعت معشوق وجودم غزلی از شیخ بهایی: من آینه‌ی طلعت معشوق وجودم از عکس رخش مظهر انوار شهودم ابلیس نشد ساجد و مردود ابد شد آن دم که ملائک...
امروز سرمست آمدم تا دیر را ویران کنم امروز سرمست آمدم تا دیر را ویران کنم باز آمدم چون عیدِ نو، تا قفلِ زندان بشکنم وین چرخِ مردمْ‌خوار را چنگال و دندان...
سعدی - برخیز که می‌رود زمستان برخیز که می‌رود زمستان بگشای در سرای بستان! نارنج و بنفشه بر طبق نه منقل بگذار در شبستان! وین پرده بگوی تا به یک بار...
مایه‌ی اصل و نسب در گردش دوران زر است شعر زیبای صائب تبریزی؛ "دود اگر بالا نشیند کسر شأن شعله نیست": مایه‌ی اصل و نسب در گردش دوران زر است هر کسی...
دلا در عشق تو صد دفترستم غزل بابا طاهر همدانی: دلا در عشق تو صد دفترستم که صد دفتر ز کونین ازبرستم منم آن بلبل گل ناشکفته که آذر در ته خاکسترستم...
شانه بر زلف پریشان زده ای به به به تصنیف زیبای عارف قزوینی: شانه بر زلف پریشان زده ای به به به دست بر منظر‌ه‌ی جان زده ای به به به آفتاب از چه طرف سر زده...
توبه از می به چه تدبیر توانم کردن؟ غزلی ناب از صائب تبریزی: توبه از می به چه تدبیر توانم کردن؟ من عاجز چه به تقدیر توانم کردن؟ رخنه در ملک وجودم ز قفس...
هین سخن تازه بگو تا دو جهان تازه شود غزل بی نظیر مولانا: هین! سخن تازه بگو تا دو جهان تازه شود وارهد از حد جهان، بی‌حد و اندازه شود خاک سیه بر سر او کز دم...

بایگانی

تقویم

اردیبهشت 1403

ش	ی	د	س	چ	پ	ج
1	2	3	4	5	6	7
8	9	10	11	12	13	14
15	16	17	18	19	20	21
22	23	24	25	26	27	28
29	30	31

آمار : 801738 بازدید Powered by Blogsky

چو شمعی سوختم از آتش عشق - حمید مصدق

مرا با سوز جان بگذار و بگذر
اسیر و ناتوان بگذار و بگذر

چو شمعی سوختم از آتش عشق
مرا آتش به جان بگذار و بگذر

دلی چون لاله بی داغ غمت نیست
بر این دل هم نشان بگذار و بگذر

مرا با یک جهان اندوه جانسوز
تو ای نامهربان بگذار و بگذر

دو چشمی را که مفتون رخت بود کنون گوهرفشان بگذار و بگذر

در افتادم به گرداب غم عشق
مرا در این میان بگذار و بگذر

به او گفتم: حمید از هجر فرسود!
به من گفتا: جهان بگذار و بگذر

حمید مصدق

حمید مصدق اشعار ناب شعرناب شعر عاشقانه مرا با سوز جان بگذار و بگذر عشق لاله شعر حمید مصدق شعر عشق شعرهای ناب

دوشنبه 23 فروردین 1395 ساعت 19:55