زندگی؛ شعری‌ست ناب، چون سروده های عاشقانه‌ی سعدی و غزلیات دلنشین مولانا

صفحه شعر و ادبیات، برگزیده ناب ترین شعرهای شعرای ایرانی

زندگی؛ شعری‌ست ناب، چون سروده های عاشقانه‌ی سعدی و غزلیات دلنشین مولانا

صفحه شعر و ادبیات، برگزیده ناب ترین شعرهای شعرای ایرانی

جدیدترین یادداشت‌ها

همه

با دل سوخته پروانه به شمعی می‌‎گفت چشم ساقی چو من از باده خراب است امشب؛ غزل زیبای ملک‌الشعرای بهار: چشم ساقی چو من از باده خراب است امشب حیف از آن دیده...
دل هر که صید کردی نکشد سر از کمندت تو امیر ملک حسنی؛ شعر زیبای سعدی شیرازی: دل هر که صید کردی نکشد سر از کمندت نه دگر امید دارد که رها شود ز بندت به خدا...
تو نه مثل آفتابی، که حضور و غیبت افتد شعر همه عمر برندارم، سر از این خمار مستی؛ سعدی همه عمر برندارم، سر از این خمار مستی که هنوز من نبودم، که تو در دلم...
من آینه‌ی طلعت معشوق وجودم غزلی از شیخ بهایی: من آینه‌ی طلعت معشوق وجودم از عکس رخش مظهر انوار شهودم ابلیس نشد ساجد و مردود ابد شد آن دم که ملائک...
امروز سرمست آمدم تا دیر را ویران کنم امروز سرمست آمدم تا دیر را ویران کنم باز آمدم چون عیدِ نو، تا قفلِ زندان بشکنم وین چرخِ مردمْ‌خوار را چنگال و دندان...
سعدی - برخیز که می‌رود زمستان برخیز که می‌رود زمستان بگشای در سرای بستان! نارنج و بنفشه بر طبق نه منقل بگذار در شبستان! وین پرده بگوی تا به یک بار...
مایه‌ی اصل و نسب در گردش دوران زر است شعر زیبای صائب تبریزی؛ "دود اگر بالا نشیند کسر شأن شعله نیست": مایه‌ی اصل و نسب در گردش دوران زر است هر کسی...
دلا در عشق تو صد دفترستم غزل بابا طاهر همدانی: دلا در عشق تو صد دفترستم که صد دفتر ز کونین ازبرستم منم آن بلبل گل ناشکفته که آذر در ته خاکسترستم...
شانه بر زلف پریشان زده ای به به به تصنیف زیبای عارف قزوینی: شانه بر زلف پریشان زده ای به به به دست بر منظر‌ه‌ی جان زده ای به به به آفتاب از چه طرف سر زده...
توبه از می به چه تدبیر توانم کردن؟ غزلی ناب از صائب تبریزی: توبه از می به چه تدبیر توانم کردن؟ من عاجز چه به تقدیر توانم کردن؟ رخنه در ملک وجودم ز قفس...

بایگانی

تقویم

اردیبهشت 1403

ش	ی	د	س	چ	پ	ج
1	2	3	4	5	6	7
8	9	10	11	12	13	14
15	16	17	18	19	20	21
22	23	24	25	26	27	28
29	30	31

آمار : 803328 بازدید Powered by Blogsky

یک نفس با ما نشستی خانه بوی گُل گرفت

یک نفس با ما نشستی خانه بوی گُل گرفت
خانه ات آباد کاین ویرانه بوی گُل گرفت

از پریشان گویی ام دیدی پریشان خاطرم زلف خود را شانه کردی شانه بوی گل گرفت

پرتو رنگ رخت با آن گل افشانی که داشت
در زیارتگاه دل پروانه بوی گل گرفت

لعل گلرنگ تو را تا ساغر و مِی بوسه زد
ساقی اندیشه ام پیمانه بوی گل گرفت

عشق بارید و جنون گل کرد و افسون خیمه زد
تا به صحرای جنون افسانه بوی گل گرفت

از شمیم شعر شور انگیز آتش عاشقان
ساقی و ساغر، می و میخانه بوی گل گرفت

"علی آذرشاهی"

شعر ناب عاشقانه یک نفس با ما نشستی علی آذر شاهی زلف خود را شانه کردی اشعار ناب ساغر بوسه آتش عشق

یکشنبه 13 دی 1394 ساعت 14:38