جامی لبالب بایدت لب بر لب ساقی بده - فیض کاشانی

جامی لبالب بایدت لب بر لب ساقی بده!
زآن باده ی باقی بکش، وین باقی جان را بده!

ای ساقی مه روی من، بهر حیات نوی من!
هم برقع از رخ برفکن، هم از جبین بگشا گره!

گویند در جنت بود از بهر زاهد میوه ها
ما و زنخدان نگار این سیب ما زآن میوه به

عالی‌ست سیب تو بسی، کی می رسد دست کسی
غالی‌ست نرخ این متاع قیمت مکن منت بنه

رحم آر بر بیچاره از خان و مان آواره
ای منبع لطف و کرم از وصل خود کامش بده

تا چند گردم دربه در تا چند پویم کو به کو؟!
گیرم سراغت شهر شهر جویم نشانت ده به ده

ای فیض بس کن زین نفیر گر وصل می خواهی بمیر
این کار را آسان مگیر یا جان دگر چیزی بده

فیض کاشانی