شب عاشقان بی‌دل، چه شبی دراز باشد - سعدی

شب عاشقان بی‌دل، چه شبی دراز باشد
تو بیا کز اول شب، در صبح باز باشد

عجب است اگر توانم که سفر کنم ز دستت
به کجا رود کبوتر که اسیر باز باشد

ز محبتت نخواهم که نظر کنم به رویت
که محب صادق آن است، که پاکباز باشد

به کرشمه ی عنایت، نگهی به سوی ما کن 

حال من خوب است اما با تو بهتر می شوم - مهدی فرجی

حال من خوب است اما با تو بهتر می شوم
آخ ... تا می بینمت یک جور دیگر می شوم

با تو حس شعر در من بیشتر گل می کند
یاسم و باران که می بارد معطّر می شوم

در لباس آبی از من بیشتر دل می بری 

آسمان وقتی که می پوشی کبوتر می شوم

آنقدرها مرد هستم تا بمانم پای تو 

بگذار سر به سینه ی من تا که بشنوی - فریدون مشیری

بگذار سر به سینه ی من تا که بشنوی

آهنگِ اشتیاقِ دلی دردمند را

شاید که بیش از این نپسندی به کار عشق

آزار این رمیده ی سر در کمند را

بگذار سر به سینه ی من تا بگویمت 

باران، بوی سبزه، بوی خاک - فریدون مشیری

بوی باران، بوی سبزه، بوی خاک
شاخه‌های شسته، باران خورده، پاک
آســمـان آبـی و  ابـر ســپید
برگ‌های سبز بید
عطـر نرگـس، رقـص بـاد
نغمه ی شوق پرستوهای شاد
خلـوت گـرم کبوترهای مسـت
نرم نرمک می‌رسد اینـک بهار
خوش به حال روزگار ...
خوش به حال چشمه‌ها و دشت‌ها
خـوش به حال دانـه‌ها و سـبزه‌ها
خـوش به حال غنچـه‌های نیمـه‌باز
خوش به حال دختر میخک که می‌خندد به ناز
خوش به حال جام لبریز از شراب
خوش به حال آفتاب ...

ای دل من! گرچه در این روزگار 

اهل کاشانم، اما شهر من کاشان نیست - سهراب سپهری

اهل کاشانم، اما
شهر من کاشان نیست
شهر من گم شده است
من با تاب... من با تب ...
خانه‌ای در طرف دیگر شب ساخته‌ام ...
من در این خانه به گمنامی نمناک علف نزدیکم
من صدای نفس باغچه را می‌شنوم
و صدای ظلمت را، وقتی از برگی می‌ریزد 

و صدای سرفه‌ی روشنی از پشت درخت
عطسه‌ی آب از هر رخنه‌ی سنگ 

خار خندید و به گل گفت سلام و جوابی نشنید - فریدون مشیری

خار خندید و به گل گفت سلام
و جوابی نشنید
خار رنجید ولی هیچ نگفت

ساعتی چند گذشت ...