ساقیا در ساغر هستی شراب ناب نیست

ساقیا! در ساغر هستی شراب ناب نیست

وآنچه در جام شفق بینی به جز خوناب نیست

زندگی خوش تر بُوَد در پرده ی وهم و خیال

صبح روشن را صفای سایه ی مهتاب نیست

حقیقت نه به رنگ است و نه بو - مولانا

حقیقت
نه به رنگ است و نه بو
نه به های است و نه هو
نه به این است، نه او
نه به جام است و سبو
گر به این نقطه رسیدی 

جانا حدیث حسنت در داستان نگنجد

جانا حدیث حسنت در داستان نگنجد

رمزی ز راز عشقت در صد زبان نگنجد

جولانگه جلالت در کوی دل نباشد

جلوه گه جمالت در چشم و جان نگنجد

 سودای زلف و خالت در هر خیال ناید

اندیشهٔ وصالت جز در گمان نگنجد

در دل چو عشقت آمد سودای جان نماند

در جان چو مهرت افتد عشق روان نگنجد

پیغام خستگانت در کوی تو که آرد

کانجا ز عاشقانت باد وزان نگنجد

دل کز تو بوی یابد در گلستان نپوید

جان کز تو رنگ گیرد خود در جهان نگنجد

"عطار نیشابوری"

گر تو پنداری به حسن تو نگاری هست نیست - مولانا

گر تو پنداری به حسن تو نگاری هست نیست
ور تو پنداری مرا بی‌تو قراری هست نیست

ور تو گویی چرخ می‌گردد به کار نیک و بد
چرخ را جز خدمت خاک تو کاری هست نیست

سال‌ها شد که بیرون درت چون حلقه‌ایم
بر در تو حلقه بودن هیچ عاری هست نیست

بر در اندیشه ترسان گشته‌ایم از هر خیال
خواجه را این جا خیالی هست آری هست نیست

ای دل جاسوس من در پیش کیکاووس من
جز صلاح الدین ز دل‌ها هوشیاری هست نیست

"مولانا"

ما چون ز دری پای کشیدیم کشیدیم

ما چون ز دری پای کشیدیم، کشیدیم
امّید ز هر کس که بریدیم، بریدیم

دل نیست کبوتر که چو برخاست نشیند
از گوشه ی بامی که پریدیم، پریدیم

رم دادن صید خود از آغاز غلط بود
حالا که رماندی و رمیدیم، رمیدیم

کوی تو که باغ ارم روضه ی خلد است
انگار که دیدیم ندیدیم، ندیدیم

صد باغ بهار است و صلای گل و گلشن
گر میوه ی یک باغ نچیدیم، نچیدیم

سرتا به قدم تیغ دعاییم و تو غافل
هان واقف دم باش رسیدیم، رسیدیم

وحشی سبب دوری و این قسم سخنها
آن نیست که ما هم نشنیدیم، شنیدیم

"وحشی بافقی"

تک بیتی های ناب

چشم اگر این است و ابرو این و ناز و عشوه این

الوداع ای صبر و تقوی! الوداع ای عقل و دین !

"کمال خجندی"

*************************************************************

کَس زبان چشم خوبان را نمی داند چو ما

روزگاری این غزالان را شبانی کرده ایم ... 

 

"صائب تبریزی"

**************************************************************

بلا بالا گرفت امروز از آن بالا که می دانی

چه خوش باشد بلای ما اگر باشد از آن بالا

"شاه نعمت ا... ولی"

***************************************************************

دو جهان را بفروشیم به یک جرعهٔ می

گر خریدار بُوَد بر سر بازار شما

"شاه نعمت الله ولی"

****************************************************************

اهل کام و ناز را در کوی رندی راه نیست

رهروی باید جهانسوزی نه خامی بی غمی

"حافظ"

******************************************************************

سالکی گفتا چه داری آرزو گفتم سکوت

معنی صد نکته را در یک سخـن پیچیده ام

"معینی کرمانشاهی"

*****************************************************************

دوش لعلت نفسـی خاطر ما خـــوش می کرد

دیده می دید جمـال تـو و دل غَــش می کرد

"عبید زاکانی"

******************************************************************

از برای امتحان چندی مرا دیوانه کن

گر به از مجنون نباشم باز عاقل کن مرا

"صائب تبریزی"

*******************************************************************

نکشم ناز تو را و ندهم دل به تو من

تا مرا دوستی و مهر تو پیدا نشود

"منوچهری دامغانی"

*********************************************************************

عهد و پیمان فلک را نیست چندان اعتبار

عهد با پیمانه بندم ، شرط با ساغر کنم

"حافظ"

قیصر امین پور - فوت و فن عشق

پیش بیا! پیش بیا! پیش تر!
تا که بگویم غم دل بیش تر

دوست ترت دارم از هر چه دوست
ای تو به من از خود من خویش تر!

دوست تراز آنکه بگویم چقدر
بیش تر از بیش تر از بیشتر

داغ تو  را  از همه داراترم
درد تو  را  از همه درویش تر

هیچ نریزد به جز از نام تو
بر رگِ من گر بزنی نیشتر

فوت و فن عشق به شعرم ببخش
تا نشود قافیه اندیش تر

ای دل به ادب بنشین، برخیز ز بدخویی! - مولانا - دیوان شمس

ای دل به ادب بنشین، برخیز ز بدخویی!

زیرا به ادب یابی، آن چیز که می‌گویی

حاشا که چنان سودا یابند بدین صفرا

هیهات چنان رویی، یابند به بی‌رویی

در عین نظر بنشین! چون مردمک دیده  

در خویش بجو ای دل، آن چیز که می‌جویی!

بگریز ز همسایه، گر سایه نمی‌خواهی!

در خود منگر! زیرا، در دیده ی خود مویی

گر غرقه ی دریایی، این خاک چه پیمایی؟!

ور بر لب دریایی، چون روی نمی‌شویی؟!