دل همان به که گرفتار هوائی باشد - عبید زاکانی

دل همان به که گرفتار هوائی باشد
سر همان به که نثار کف پائی باشد

هجر خوش باشد اگر چشم توان داشت وصال
درد سهل است اگر امّید دوائی باشد

دامن یار به دست آر و ره میکده گیر!
نشناس اینکه به از میکده جائی باشد!

هوس خانقهم نیست که بیزارم از آن،
بوریائی که در او بوی ریائی باشد ...