دوبیتی های ناب

ای دوست، به دوستی قرینیم تو را

هر جا که قدم نهی زمینیم تو را

در مذهب عاشقی روا نیست که ما:

عالم به تو بینیم و نبینیم تو را

عراقی 

****************

***********

ای روی تو آرزوی دیرینه‌ی ما

جز مهر تو نیست در دل و سینه‌ی ما

از صیقل آدمی زدائیم درون

تا عکس رخت فتد در آئینه‌ی ما

عراقی 

***************

***********

گفتم: دل من، گفت که: خون کردهٔ ماست

گفتم: جگرم، گفت که: آزردهٔ ماست  

گفتم که: بریز خون من، گفت برو

کازاد کسی بود که پروردهٔ ماست

عراقی

****************

************

ماییم که بی‌مایی ما مایه‌ی ماست

خود طفل خودیم و عشق ما دایه‌ی ماست

فی‌الجمله عروس غیب همسایه‌ی ماست

وین طرفه که همسایه‌ی ما سایه‌ی ماست

عراقی

****************

************

عشق تو، که سرمایه‌ی این درویش است

ز اندازهٔ هر هوس‌پرستی بیش است

شوری است، که از ازل مرا در سر بود

کاری است، که تا ابد مرا در پیش است

عراقی

***************

************

اول قدم از عشق سر انداختن است

جان باختن است و با بلا ساختن است

اول این است و آخرش دانی چیست؟

خود را ز خودی خود بپرداختن است

عراقی 

****************

************

ای دوست بیا، که بی تو آرامم نیست

در بزم طرب بی‌تو می و جامم نیست

کام دل و آرزوی من دیدن توست

جز دیدن روی تو دگر کامم نیست

عراقی 

****************

************

دل دیدن رویت به دعا می‌خواهد

وصلت به تضرع از خدا می‌خواهد

هستند شکرلبان درین ملک بسی

لیکن دل دیوانه تو را می‌خواهد

عراقی 

***************

***********

گفتم که: اگر چه آفت جان منی

جان پیش کشم تو را، که جانان منی

گفتا که: اگر بنده‌ی فرمان منی

آن دگران مباش، چون زآن منی

عراقی 

***************

************

در عشق بتی دلم گرفتار شدست

وز فرقت او رخم چو دینار شدست

این قصه مرا ز دوست دشوار شدست

دل در کف یارو از کفم یار شدست

ازرقی هروی

***************

************

اول قدم آنست که جان در بازی

وز خانه به‌یک بار به‌کوی اندازی

چون قوت تسلیم و رضا حاصل شد

آنگه بنشینی و به‌خود پردازی

ازرقی هروی

***************

************

از دست غم تو ای بت حور لقا

نه پای ز سر دانم و نه سر از پا

گفتم دل و دین ببازم از غم برهم

این هر دو بباختیم و غم ماند به جا

شیخ بهایی 

****************

************

تا منزل آدمی سرای دنیاست

کارش همه جرم و کار حق، لطف و عطاست

خوش باش که آن سرا چنین خواهد بود

سالی که نکوست، از بهارش پیداست

شیخ بهایی 

****************

*************

در میکده دوش، زاهدی دیدم مست

تسبیح به گردن و صراحی در دست

گفتم: ز چه در میکده جا کردی؟ گفت:

از میکده هم به سوی حق راهی هست

شیخ بهایی 

****************

*************

آن کس که بدم گفت، بدی سیرت اوست

وان کس که مرا گفت نکو خود نیکوست

حال متکلم از کلامش پیداست

از کوزه همان برون تراود که در اوست

شیخ بهایی 

****************

*************

آن حرف که از دلت غمی بگشاید

در صحبت دل شکستگان می‌باید

هر شیشه که بشکند، ندارد قیمت

جز شیشهٔ دل که قیمتش افزاید

شیخ بهایی 

****************

*************

بر درگه دوست، هر که صادق برود

تا حشر ز خاطرش علائق برود

صد ساله نماز عابد صومعه‌دار

قربان سر نیاز عاشق برود

شیخ بهایی 

****************

*************

ای زاهد خود نمای سجاده به دوش

دیگر پی نام و ننگ، بیهوده مکوش

ستاری او چو گشت در عالم فاش

پنهان چه خوری باده؟ برو فاش بنوش

شیخ بهایی 

****************

*************

تا بتوانی، ز خلق، ای یار عزیز!

دوری کن و در دامن عزلت آویز!

انسان مجازیند این نسناسان

پرهیز! ز انسان مجازی، پرهیز!

شیخ بهایی 

****************

*************

افسوس که عمر خود تباهی کردیم

صد قافلهٔ گناه، راهی کردیم

در دفتر ما نماند یک نکته سفید

از بس به شب و روز سیاهی کردیم

شیخ بهایی 

****************

*************

ما با می و مینا، سر تقوی داریم

دنیا طلبیم و میل عقبی داریم

کی دنیی ودین به یکدگر جمع شوند

این است که نه دین و نه دنیا داریم

شیخ بهایی 

****************

*************

هر چند که رند کوچه و بازاریم

ای خواجه مپندار که بی‌مقداریم

سری که به آصف سلیمان دادند

داریم، ولی به هرکسی نسپاریم

شیخ بهایی 

****************

*************

ای دل، قدمی به راه حق ننهادی

شرمت بادا که سخت دور افتادی

صد بار عروس توبه را بستی عقد

نایافته کام از او، طلاقش دادی

شیخ بهایی 

****************

*************

در مذهب عاشقان قراری دگر است

این باده عشق را قراری دگر است

هر علم که در مدرسه حاصل کردم

کاری دگرست و عشق کاری دگرست

حکیم نزاری 

****************

*************

از عشق تو جان بی قراری دارم

در دل ز غم تو خار خاری دارم

هر دم کشدم سوی تو بیتابی دل

می‌پنداری که با تو کاری دارم

هاتف اصفهانی 

****************

*************

دردا که اسیر ننگ و نامیم هنوز

در گفت و شنید خاص و عامیم هنوز

شد عمر تمام و ناتمامیم هنوز

صد بار بسوختیم و خامیم هنوز

هلالی جغتایی 

****************

*************