من طربم، طرب منم، زهره زند نوای من - مولانا

من طربم، طرب منم، زهره زند نوای من
عشق میان عاشقان، شیوه کند برای من

عشق چو مست و خوش شود، بیخود و کش مکش شود
فاش کند چو بی‌دلان، بر همگان هوای من

ناز مرا به جان کشد، بر رخ من نشان کشد
چرخ فلک حسد برد، زآنچه کند به جای من

من سر خود گرفته‌ام، من ز وجود رفته‌ام 

ذرّه به ذرّه می زند، دبدبه ی فنای من

آه که روز دیر شد، آهوی لطف شیر شد
دلبر و یار سیر شد، از سخن و دعای من

یار برفت و مانده دل، شب همه شب در آب و گل